Ahmet Hakan’ın yazısının ilgili bölümü şu şekilde:
Yangınlar çıktı.
– Börtü böcek, kurt kuş yandı.
– Ağaçlar kavruldu, yeşiller gri oldu.
– Doğayı simsiyah bir duman kapladı.
– Evler, ocaklar söndü.
*
“Ateşin Çocukları” adlı PKK’nın alçaklar sürüsü…
İşte bunu sahiplendi, sahiplenebildi.
*
Tepiniyorlar bunun üstünde.
– “Biz yaktık” diyorlar.
– “Ateş ne güzel” diyorlar.
– “Yaktık, yine yakacağız” diyorlar.
Eğleniyorlar yahu eğleniyorlar.
*
Normalde yapsan bile…
Utanır, sıkılır “Ben yapmadım abi” falan diye yan çizersin.
*
Bakıyorsun:
Bunlar gururla sahipleniyorlar.
*
Yangınları bunların çıkardıklarına dair somut bir sonuç, henüz tam olarak ortaya çıkmadı.
Konu, henüz tam bir netliğe kavuşmuş değil.
Polis, savcılık soruşturması sürüyor.
Oralardan çıkacak sonuçlarla konu bir netlik kazanacak.
*
Ama net olan bir şey var:
*
Dökülen gözyaşlarının üzerine kahkaha savurdukları, börtü böceğin yok oluşundan büyük bir zevk çıkardıkları, yeşilin yerini alan griyi alkışlarla karşıladıkları, alçaklığı bir marifet gibi algıladıkları…
Çok net!
*
Bu konuda en küçük bir kuşku yok.
Açın bakın adamların sosyal medya hesaplarına…
Kül olmuş tavşanların karşısında göbek atıyorlar.
*
Yaktılar mı, yakmadılar mı?
Henüz bilmiyorum.
Ama bildiğim bir şey var:
*
Yapılan alçaklıktan gurur çıkaran bir karakter bozukluğu var karşımızda.
